Zaskakująca prawda o zespole Aspergera

Zespół Aspergera to zaburzenie rozwoju, które mieści się w spektrum autyzmu. Można powiedzieć, że zespół ten jest łagodniejszą formą tego schorzenia. W ostatnich latach coraz częściej spotyka się dzieci, które mają zdiagnozowany zespół Aspergera już w najmłodszych latach swojego życia.

Objawia się on między innymi tym, że osoby cierpiące na niego mogą być wycofane z życia społecznego. Preferują swoje własne towarzystwo oraz mają kłopoty z podtrzymaniem rozmowy z drugą osobą, ponieważ zamiast odpowiadać, milczą lub wpadają w słowotok. Rzadko kiedy nawiązują kontakt wzrokowy z rozmówcą. Bardzo ciężko jest się im przystosować do grupy ze względu na niedojrzałość społeczną oraz emocjonalną wobec rówieśników. Mogą sprawiać wrażenie jakby były zamknięte w swoim własnym świecie. Często zdarza się, że grupa rówieśnicza odwraca się od tych dzieci ze względu na nieszablonowe zachowania.

Kontakty społeczne są dla takich osób trudne między innymi dlatego, że nie potrafią one odczytywać emocji z twarzy innych osób oraz określić swojego stanu emocjonalnego. Dla nich nie ma różnicy pomiędzy osobą z uśmiechem, a osobą ukazującą zdziwienie, złość, strach, czy też znudzenie. Takie osoby nie radzą sobie ze zrozumieniem metafor, które zawsze rozumieją dosłownie. Np. powiedzenie "skoczyłbym za nim w ogień" mogą rozumieć dosłownie jako chęć skoku w ognisko, czy w płonący budynek.

Osoby te najczęściej są w normie intelektualnej, choć zdarza się, że ich iloraz inteligencji jest wyższy niż u ich rówieśników. Osoby z zespołem Aspergera bardzo często są obsesyjnie zainteresowane jakimś pojedynczym tematem np. mogą okazać się geniuszami matematycznymi, ponieważ właśnie ta dziedzina bardzo ich zainteresowała. Rozpoczynają poszukiwania różnych informacji czy niuansów na temat matematyki. Wiedza ta daje im możliwość wyprzedzania swoich rówieśników czasami nawet o dwie klasy w szkole podstawowej. Obsesyjne zainteresowania nie zawsze dotyczą jakiejś dziedziny naukowej, czy przedmiotu szkolnego. Często "wybieranym" obiektem zainteresowania jest komunikacja miejska. Takie osoby potrafią z pamięci wyrecytować trasę z punktu A do punktu B z dokładnym wymienieniem numerów linii autobusowych i tramwajowych oraz nazw przystanków, na których powinniśmy wysiąść. Zdarza się także, że takie osoby znają na pamięć godziny odjazdów kilku autobusów, z których sami korzystają.

Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę jest bardzo negatywna reakcja osób z zespołem Aspergera na wszelakie zmiany np. zmiana otoczenia, zmiana środków transportu, do których osoba jest przyzwyczajona czy też nawet zmiana ramówki w telewizji lub planu lekcji. Na tego typu zmiany osoby te mogą reagować nawet złością spowodowaną brakiem zrozumienia tego. Potrzebują one czasu, aby zaakceptować oraz oswoić się z nową rzeczą.

Co powinni zrobić rodzice, którzy podejrzewają, że ich dziecko może cierpieć na zespół Aspergera?

Po pierwsze należy skonsultować się ze specjalistą, udać się do psychologa lub psychiatry, który będzie w stanie postawić diagnozę i doradzi, co robić dalej. Najodpowiedniejszą pomocą dla dzieci jest terapia indywidualna oraz trening umiejętności społecznych. Rodzice mogą uzyskać pomoc na warsztatach, gdzie mogą dowiedzieć się jak najlepiej postępować z dziećmi z diagnozą zespołu Aspergera, bądź na grupach wsparcia.

Czasami ze względu na nasilone objawy, dzieci z diagnozą zespołu Aspergera wymagają farmakoterapii. Choć zespół Aspergera jest uciążliwy i może być prawdziwą kulą u nogi zarówno osoby chorej, jak i jej najbliższych, nie należy przekreślać przyszłości osób z tym zespołem. Historia zna wiele osób, które cierpiały na zespół Aspergera, a mimo to osiągnęły ogromny sukces zawodowy. Do takich osób należą między innymi Albert Einstein, twórca teorii względności, laureat nagrody Nobla; Wolfgang Amadeusz Mozart, jeden z najwybitniejszych kompozytorów w historii czy też znany całemu światu, nazywany największym piłkarskim talentem na świecie Argentyńczyk Lionel Messi, u którego w 2009 roku zdiagnozowano zespół Aspergera.

U tych, a także u wielu innych osób schorzenie nie stanęło na drodze do osiągnięcia sukcesu, a nawet jeśli moglibyśmy posunąć się krok dalej i pomyśleć o obsesyjnym zainteresowaniu, jakie może wywołać zespół Aspergera moglibyśmy się pokusić o stwierdzenie, że to właśnie to schorzenie wpłynęło na ich życie tak, że byli oni w stanie osiągnąć tak znaczące sukcesy.

mgr Anna Kolasińska - Psycholog, psychoterapeuta dzieci i młodzieży

Poradnia Zdrowia Psychicznego EDUCATIO
Rejestracja : 505-68-54-54
www.educatio.pl



 

/art. sponsorowany/