Serock: Szokujące zachowanie weterynarza - list od czytelniczki

Przychodząc do specjalisty mamy nadzieję, że pomoże nam i wykona określoną usługę. W przypadku, gdy ktoś sprzeda nam wadliwy produkt, gdy stół się chwieje, a w makaronie są robaki, wracamy do fachowca czy sklepu z reklamacją. Bywają jednak profesje, od których zależy zdrowie i życie naszych bliskich czy też domowych pupili. W tych przypadkach wyrządzone szkody bolą bardziej i mogą być nieodwracalne. Czy w takich sytuacjach jesteśmy bezbronni?

Poniżej publikujemy list czytelniczki, która opisała wizytę u jednego z weterynarzy, pracujących na terenie powiatu legionowskiego.

 

Jestem właścicielką kota o imieniu Bakuś. W dniu 31.07.2014 roku u mojego kota zauważyłam na ciele gulę, która podchodziła ropą. Tego dnia zadzwoniłam do Pani weterynarz, u której leczę Bakusia, jednak wizyta w tym dniu była niemożliwa.. Ponieważ przy każdej próbie dotknięcia tego miejsca kot ewidentnie wykazywał oznaki bólu, zmuszona byłam zadzwonić do innego lekarza. Chciałam mu tylko ulżyć - jak się później okazało skazałam kota na jeszcze większe cierpienie... gdyż osoba, która winna znać i przestrzegać kodeksu etyki lekarza weterynarii - w tym przypadku weterynarz z gminy Serock .......... skazał kota na cierpienie poprzez nacinanie już i tak bolącego ropnia bez podania jakiegokolwiek znieczulenia przy zabiegu tego typu.

Całą zaistniałą sytuację, jaka miała miejsce tamtego dnia w gabinecie weterynaryjnym chciałabym opisać, by przestrzec innych pacjentów przed takimi praktykami leczenia, jakie stosuje ten lekarz.

Ponieważ mąż wyjechał, a ja zostałam bez samochodu poprosiłam weterynarza, by przyjechał po mnie i zabrał mnie oraz mojego kota do swojego gabinetu w celu badania i ewentualnego zabiegu. W trakcie wywiadu powiedziałam, co dzieje się z kotem wspominając również o tym że zauważyłam, iż kot jest zarobaczony. Weterynarz na wstępie zaaplikował kotu tabletkę odrobaczającą po czym stwierdził, że kotu trzeba zrobić nacięcie na skórze w celu wyczyszczenia ropnia. Dodał, że zrobi to bez znieczulenia. Na moje pytanie dlaczego bez znieczulenia stwierdził, iż podał kotu środek odrobaczający, który kot po narkozie mógłby zwrócić. Zapewniał mnie jednocześnie bym się nie martwiła, gdyż kot nawet nie poczuje tego nacięcia. W tym momencie wziął bandaż i kazał mi kota przytrzymywać. On w tym czasie skrępował mu najpierw tylne łapy przywiązując je do końca stołu, a potem to samo zrobił z przednimi, napinając przy tym ciało Bakusia. To był ten pierwszy moment, kiedy spanikowałam prosząc go by jednak podał znieczulenie chociażby do miejscowe, że ja nawet za nie dopłacę. Sam fakt przywiązywania kota w taki sposób zaniepokoił mnie. Miałam wątpliwości, że może jednak zabieg jest bolesny. Weterynarz jednak uspokajał mnie tłumacząc, że to jest normalna praktyka przy tego typu zabiegach. Przekonywał też, że absolutnie kot tego nie poczuje. Wziął skalpel i zrobił nacięcie długości ok. 4 cm i głębokości na ok 1,5 cm. Chyba nie muszę opisywać cierpienia kota, który wił się z bólu miaucząc niemiłosiernie i próbując przy tym wydostać się z więzów! Znów zaczęłam błagać tego weterynarza o znieczulenie jednak wtedy on już stwierdził, że jest po wszystkim i mogę zapomnieć o ropniu. Płakałam z bezsilności trzymając Bakusia, który potwornie cierpiał miaucząc z bólu.

Jednak końcowym etapem bestialstwa, jaki zaprezentował ten doktor, było polanie na tę żywą ranę płynem, jakimś alkoholem. W tym momencie nie byłam w stanie już utrzymać kota. Zwierzę z bólu wyrwało przednie łapki z uwięzi. Rozpłakałam się. Na pomoc w "ujarzmieniu" kota przybiegła mama tego weterynarza, która przebywała w sąsiednim pomieszczeniu. Po wszystkim oddano mi Bakusia, który po chwili zwymiotował... tyle, że nie z narkozy a z bólu jaki musiał znieść przez praktyki tego lekarza weterynarii.

Odwożąc mnie i kota do domu podliczył swoją usługę na 100 zł, przy czym nie wystawił paragonu. Widząc mój stan jego jedynym usprawiedliwieniem było to, że mogę zapomnieć już o ropniu. Zalecenia po zabiegu? Zlecił wyrzucenie kołnierza, z którym Bakuś przyjechał na wizytę i by kot przebywał jak najwięcej na dworze. Dodam, że zupełnie odwrotnie do tego co powiedział lekarz do którego pojechałam na drugi dzień. Ten opatrzył ranę i podał antybiotyk.

Od redakcji

- Sprawę zgłosiłam na policję przedstawiając całą zaistniałą sytuację z tamtego dnia, gdyż według mnie został naruszony czyn zabroniony z ustawy o ochronie zwierząt - mówi czytelniczka, która złożyła odpowiednie dokumenty w serockim komisariacie. W odpowiedzi otrzymała zawiadomienie, że Prokuratura Rejonowa w Legionowie umorzyła śledztwo w kierunku artykułu 35 Ustawy o Ochronie Zwierząt. Według czytelniczki, postępowanie weterynarza zostało zakwalifikowane jako wykroczenie z art. 17 (Zabiegi powodujące ból wykonuje się w znieczuleniu ogólnym albo miejscowym, z wyjątkiem tych zabiegów, które według zasad sztuki weterynaryjnej wykonuje się bez znieczulenia).

W piśmie, jakim otrzymała, nie ma jednak żadnej uwagi na temat odmowy wydania paragonu czy faktury za wykonaną usługę. Powstaje pytanie, czy policja zawiadomiła odpowiednie instytucje o tej sprawie i czy umknęło to uwadze prokuratury... Przypomnijmy o obowiązku zgłoszenia podejrzenia popełnienia czynu zabronionego. Niedopełnienie tego obowiązku również pociąga za sobą określone konsekwencje (Art.19 Postępowania Karnego).

Niestety należy także podkreślić, że większość spraw związanych ze znęcaniem się nad zwierzętami czy ich uśmiercaniem, jest w Polsce umarzana... Warto zwrócić uwagę, że nie ma na to przyzwolenia społecznego.

/iw/