Ewa - kompetentna, pracowita, zdolniejsza od wielu współpracowników. Jednak awans dostała koleżanka, która pracuje trzy lata krócej. Dlaczego?! Gdy po dłuższej walce z myślami zapytała o to szefa, usłyszała, że świetnie wykonuje swoją pracę, ale ma za mało "siły przebicia". Elżbieta - przeciwnie. Odnosi duże sukcesy, szybko awansuje i coraz lepiej zarabia. Nic dziwnego - do każdego spotkania jest świetnie przygotowana, jej raporty i prezentacje nie zawierają ani jednego błędu. W końcu pracuje nad nimi do późnej nocy. Jedynie gdy jest idealnie przygotowana i świetnie wygląda, łatwiej jej ukryć ten okropny lęk przed krytyką. Tylko ona wie, ile ją to wszystko kosztuje - stres, zmęczenie, obawa przed popełnieniem najmniejszej pomyłki. No i jeszcze Karolina. Chciała ostatnio kupić nowy stół do jadalni, ale mąż zdecydował, że bardziej przydatny będzie 50 calowy telewizor. Nie nalegała. Unika konfliktów i nie chce nikomu sprawiać przykrości. Dlatego zazwyczaj ustępuje: mężowi - we wspólnych sprawach, mamie - w kwestii organizacji świąt, siostrze - gdy trzeba w ostatniej chwili znaleźć czas, by pomóc jej w opiece nad dziećmi. Coraz częściej odkrywa, że na jej potrzeby mało kto zwraca uwagę. Ewa może awansować, Elżbieta może "wyluzować", a Karolina może inaczej ułożyć relacje z bliskimi. To, co najczęściej przeszkadza nam w realizowaniu potrzeb i aspiracji, to nie niedostatek zdolności czy zła wola innych ludzi, tylko brak wiary w siebie i odwagi. To one powodują, że w sytuacjach społecznych przeżywamy trudne emocje, słyszymy w głowie myśli, które kwestionują naszą wartość, a gdy stajemy przed wyzwaniem, przed oczami mamy częściej obraz przyszłego niepowodzenia niż sukcesu. Gdy ta "nieśmiałość" towarzyszy nam od młodości, tak skutecznie unikamy trudnych sytuacji, że nie dajemy sobie szansy na nauczenie się takich sposobów rozmawiania z ludźmi, które pozwalają budować satysfakcjonujące relacje. I wywierać wpływ z poszanowaniem zarówno własnych, jak i cudzych potrzeb. Warto wiedzieć, że można to zmienić. I że często nie potrzeba w tym celu długotrwałej psychoterapii tylko odpowiednio dobranych narzędzi rozwoju osobistego. Można nauczyć się lepiej zarządzać emocjami, by w trudnych sytuacjach odczuwać mniej lęku i wątpliwości, a więcej pewności i zaufania do siebie. Można sięgnąć głębiej i zmodyfikować sposób myślenia o sobie - zauważać więcej zalet i osobistych zasobów i nauczyć się je wreszcie doceniać. Można też podnieść swoje umiejętności komunikacyjne - aby lepiej się porozumiewać i mieć większy wpływ na reakcje innych. Można wreszcie podejść do sprawy bardziej "technicznie" - poznać i zastosować sposób myślenia ludzi, którzy często odnoszą sukcesy w tych sferach, na których i nam zależy. Każda z tych metod może być początkiem zmiany. Ich poznanie i systematyczne stosowanie pozwala skuteczniej i z większym zaufaniem do siebie podejmować działania, by realizować swoje aspiracje, a nawet marzenia. Warto dać sobie szansę, by się o tym przekonać. /art. sponsorowany/